× =text/java src=http://pagerank.pichak.net/rank/icon/?n=37&united.gohardasht.com/div style=display:noneh1a href=http://pichak.net/blogcod/pagerankپیج رنک گوگل/a/h1h1a href=http://pichak.netپیج رنک/a/h1/div

آدرس وبلاگ من

united.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/hadi gh

لیست دوستان

mahshid

?milad_kaka?

ha diمشاهده تمام دوستان

گروهای عضو شده

azerbaijani

traxtor

cristiano ronaldo

ha di مشاهده تمام گروهاي

داستان عشقی(کاش اون شب....)بخونید ضرر نداره♥

توی یه مهمونی با هم آشنا شدیم . اون مهمونی نقطه وصل ما شده بود . فامیل بودیم اما هیچ موقع مثل اون شب هم دیگر رو حس نکرده بودیم . با هم خیلی خوب بودیم . دیگه هر دومون می دونستیم که عاشق عشق هم هستیم . خیلی به هم نزدیک شده بودیم یه چیزی فراتر از تله پاتی با هم داشتیم .

پر از احساس و رمانتیک بود .

جشن نامزدی گرفتیم . دیگه همه می دونستن که هیچ چیز نمی تونه ما رو از هم جدا کنه . پدرش تو آلمان یه دفتر تجاری داشت . بهش تماس گرفتن که پدرت اونجا سکته کرده و عمرش به تو داده و مجبوره که برای رسیدگی به یه سری کار ها به هر چه سریع تر خودش رو به اونجا برسونه .

اون هم من رو در جریان گذاشت و گفت زود بر می گردم .

هرچی بهش گفتم بذار تا منم بیام اون مخالفت می کرد علتش رو هم بی خبری از اوضاع اونجا می دونست که شاید برای من خوب نباشه .

قول داد زود بر گرده و با من بمونه .

تا چند روز اول خودش تماس می گرفت بعد کم کم من تماس می گرفتم . می گفت اونجا کارش زیاده .

بعد دیگه اصلا جواب نمیداد . مادر و تک برادرش هم از ایران رفته بودن . اون ها هم هیچ پاسخی به تلفن های خانواده ام نمی دادن .

به همین نشون ۵۰ روز گذشت و من ساده تر از همیشه حماقت می کردم .

پدرم با دیدن اشک های حسرت شبانه من مجبور به پیگیری بیشتر شد تا جایی که از طریق یکی از دوستاش یه آشنا تو آلمان پیدا کرد و کمتر از یک هفته خبری رو بهم داد که نازه فهمیدم همه بوسه های عاشقانه ام رو هدر دادم و حروم چه کسی کردم .

پدرم با یه بغض که نمی خواست بشکونتش بهم گفت : دخترم ملوسکم فکر نکن اون تو رو عروسک قرار داده بود نه این جور نیست . اون خودش عروسک کوکی بود .

آخه مگه نمی دونی ؟

تو آلمان چشمش به یه عروسک رنگی خورده و عروسک کوکی اون عروسک رنگی شده .

اون عروسک رنگیه هم ارث پدرش رو بالا کشیده و رفته سراغ یه کوکی دیگه . . .

حالا هم بعد از گذشت سه ماه دیگه روی برگشت نداره .

بهتره اون اونجا توی غربت بمیره و تو هم اینجا تو وطن بابا بمونی .

خدای من باور کردنی نبود . باورم نمی شد. بابا داشت چی می گفت ؟!

بعد از این که بابا از اطاق رفت بغضم ترکید و گریه امونم نداد . . . حالا همش از حسرت و گریه پر هستم .

درسته خدا نذاشت بیشتر از این نامردی کنه و سزاش رو داداما . . .

گریه ها و هق هق های شبانه من در کنار حسرت های من تمومی نداره .

کاش اون شب به اون مهمونی نمی رفتم .

کاش اون شب حسم بهش مثل همیشه بود .